Etno selo na obali Đerdapa u naselju Dobra

Jedinstveni seoski etnografski muzej u selu Dobra kod Golupca izaziva veliko interesovanje stanovnika i stručnjaka iz ovog dela Srbije, sa izloženih više od  200 eksponata iz srpske istorije,kulture,običaja I tracije meštana. Jedna lepa ideja svojevremeno je pretvorena u zbilju, s ciljem da se očuva etnografska vrednost ovog kraja i srpska tradicija.


Zasluga za to pripada mesnoj zajednici, Nacionalnom parku "Đerdap",meštaninu Zoranu Petraškoviću i Etnografskom muzeju iz Beograda.Prikupljeni predmeti smešteni su u prostoriji seoskog Doma kulture u ovom Podunavskom naselju,a I u ponudi su Turističke organizacije Golubac.

O ovoj postavci  brinu Mesna zajednica I pojedini meštani,u prvom redu poznog  životnog doba.Prilikom naše posete naselju Dobra,u prostoriji gde je postavljena etno postavka zatekli smo dve starice,Dragicu Popić I Veru Novaković .Mnogi predmeti Bake Dragie nalaze u ovoj  etno postavci, a jedna  je I od specijalista za  pečenje čuvene domaće proje od kukuruznog brašna.

      -Proja se priprema sa vrelom vodom koja se sipa u kukuruzno brašno,dobije se testo koje se oblikuje u vidu pogače,zatim se stavlja u špored na drva,jer njeno pečenje  u električni  šporet nije preporučljivo.Ona nas je hranila I danas hrani,ali se sada mahom koristi za jelo kao specijalitet,otkriva tajnu pečenja proje  Dragica Popić.

       U muzeju nalaze se gumeni i drveni opanci, tkane torbe, narodna nošnja ovog kraja, razno posuđe od keramike, drvene dečje kolevke, kotlić za pripremanje kačamaka od domaćeg belog kukuruza, fotografije stare Dobre, koja je potopljena izgradnjom HE "Đerdap".


Vera Novaković I u svojoj osmoj deceniji života ne predstaje da plete čarape,rukavice I ostale predmete od ovčije vune I kako kaže  počela je od svoje sedme godine svog života
Posle formiranja muzeja,ovde je  osnovano Eko-etno društvo "Gospođin vir" koje je okupljalo sve ljude dobre volje spremne da sve što je istorijska vrednost ovog kraja sačuvaju i unaprede za buduća pokolenja.



Deuštvo je  imalo poseban zadatak da brine o očuvanju zdrave životne sredine, ne samo flore i faune, već i sredine koja je bogata istorijskim lokalitetima, počev od kolevke evropske civilizacije - Lepenski vir i najdubljeg vira u Evropi - Gospođinog vira pa do ostalih prirodnih vrednosti i lokaliteta, među kojima su i oni koje je Rimska imperija ostavila od Čezave pa nizvodno do Bosmana.. Nažalost,posle nekoliko godina ovo društvo prestalo je sa radom.